Vlak voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog bouwde scheepswerf De Vlijt regelmatig boten voor het Corps Pontonniers in Dordrecht.
Auteur: Huib de Vries
Pramenrace 2013
Kort geleden werd er in Aalsmeer weer een race tussen de inmiddels 150 pramen georganiseerd. Natuurlijk doet Koninklijke De Vries Scheepsbouw, onder de oude werfnaam “De Vlijt”, steeds aan de wedstrijd mee.
Grundeljacht 1939
Grundeljacht “Jopie” is waarschijnlijk het enige grundeljacht van De Vries dat nog steeds in goede staat bewaard gebleven is.
“Vrijheid” – 1946
In de laatste maanden van de Tweede Wereldoorlog waren er ondanks alles toch mensen die er aan dachten om zo gauw als het kon een zeiljacht te laten bouwen. H.W. de Voogt tekende tussen eind 1944 en januari 1945 ontwerp 1129.
‘Bavaria’ – 1960
Omstreeks 1960 was Koert A.H. Oehlmann uit Travemunde een bekende Duitse ontwerper van zeewaardige zeil- en motorjachten. Hij heeft maar één maal een motorjacht ontworpen dat op de werf van De Vries in Aalsmeer werd gebouwd.
‘Refit’ Grundel in Arnhem – 2013
Sinds jaren ligt de door C.J.W. de Vries uit Aalsmeer gemaakte grundel veilig op de werfhelling van het Openluchtmuseum in Arnhem. Tot deze zomer. Toen bereikte ons van verschillende kanten foto’s waarop het lijkt alsof de grundel gesloopt wordt.
Van ‘Gerelbo II’ tot ‘Sandyole’ 1955 – 2013
Op scheepswerf “De Vlijt” in Aalsmeer werden vanaf 1950 steeds vaker jachten voor Amerikaanse rekening gebouwd. Eén daarvan was het 16.80 meter lange stalen motorjacht ‘Gerelbo’.
‘Chuchubi’ – 1964
Na 1960 sloeg de scheepswerf in Aalsmeer een andere richting in. Vanaf die tijd werden er bijna geen houten schepen of zeiljachten meer gemaakt. Bouwnummer 588 was een uitzondering.
Pampussen op Curacao – 1960
Niet alleen voor de Shell in Venezuela, maar ook voor de employees op Curaçao werden omstreeks 1960 verschillende Pampussen gebouwd. In juni 1959 werd met de bouw van zes teakhouten zeiljachten begonnen.
De akker ‘Amerika’
Het grote Haarlemmermeer bedreigde omstreeks 1800 steden zoals Leiden en Amsterdam. Niet voor niets werd de bijnaam van dit meer ‘de Waterwolf’ want hoge golven hapten steeds grotere brokken van de oevers.