Storm op zee
De “Dutch Treat”, het 14 meter lange, stalen kitsgetuigde zeiljacht dat in 1953 naar een ontwerp van Al Mason bij De Vries in Aalsmeer werd gebouwd, beleefde in 1960 een wonderlijk avontuur. Eigenaar Arnold Moyer, een ervaren zeiler, had zoals gewoonlijk zijn zeilboot laten overwinteren in Florida. In de lente van 1960 zeilde hij met een paar familieleden het jacht weer terug naar New York, maar ter hoogte van de gevaarlijke banken bij Kaap Hatteras kwamen ze in een zware storm terecht.
Cape Hatteras
Uitgeput besloot de bemanning om op dinsdag 3 mei de ‘Dutch Treat’ te verlaten en over te stappen op een olietanker die hulp kwam bieden. Opnieuw hadden de buitenste zandbanken van Kaap Hatteras hun naam als scheepskerkhof van de Atlantic waar gemaakt…
Berging
De gepensioneerde kapitein Morgan ontdekte precies een week later, op dinsdag 10 mei tot zijn verbazing achter de zandbanken in rustig water een compleet zeiljacht. Het bleek de ‘Dutch Treat’ te zijn, het schip was nauwelijks beschadigd! De oude kapitein maakte snel een lijnverbinding en sleepte zijn buit naar een veilige haven. Alle kenners van dit gevaarlijke gebied verbaasden zich erover dat het zeiljacht zelfs veilig langs of over de Diamond Zandbanken was gekomen.
Het stalen casco van de “Dutch Treat” tijdens de bouw, Aalsmeer 1953
Achterschip en cockpit van de “Dutch Treat”, New York 1954 Foto 66203 Morris Rosenfeld
Bergingsloon
Moyer was dolblij dat zijn schip was gered en betaalde het bergingsloon. De geruchten vertellen dat het bedrag bijna net zo hoog was als wat de bouw in Aalsmeer had gekost! Een dochter van Al Mason schreef later dat Moyer had gezegd dat hij bij een volgende gelegenheid in zijn kajuit zou blijven zitten, totdat de storm voorbij zou zijn.
De schade aan de romp van de ‘Dutch Treat’ was minimaal en de kits heeft nog vele jaren zonder problemen gezeild. Nu, in 2012 ligt ze te koop.
