De Zeilsport
Dat was de naam van de ‘bijbel” voor de watersporters van vroeger geschreven door H.C.A. van Kampen. Daarin staat onder andere de volgende definitie van een kitsgetuigd jacht. “Tuig met voorzeilen, grootzeil en bezaan, waarbij de bezaansmast vóór het roer staat.” Ook het sloeptuig werd door hem van een definitie voorzien: “Tuig met grootzeil en fok.”
Links kitsgetuigd zeiljacht, ontwerp A.Mason. Rechts, dezelfde tekening is bewerkt tot sloep- getuigd zeiljacht.
Het zijn twee soorten tuigage die niets met elkaar te maken hebben, maar die toch, zoals in dit hoofdstukje wordt beschreven, op hetzelfde zeiljacht betrekking hebben.
Aruna II
Op deze website is dit door Al Mason ontworpen zeiljacht al eerder beschreven. Het blijft altijd een plezier om zijn prachtige tekeningen te bekijken en om het bestek uit januari 1955 in te zien. Dat bestaat uit 25 bladzijden met de hand in blokletter geschreven tekst!
Deel van bladzijde 1 van het door Mason geschreven bestek, januari 1955
Van de verdere levensloop van dit voor de Engelsman Wilkinson gebouwde schip was destijds nog niets bekend, maar inmiddels is er iets meer duidelijk geworden. De eigenaar woonde in Italië en dus zeilde de “Aruna II” vanaf de aflevering in 1956 vooral op de Middellandse Zee.
De kits “Aruna II” zeilend tijdens de proefvaart op de Westeinder in 1956, beeld uit een zwartwit film
Waarschijnlijk heeft Wilkinson het jacht al vrij snel verkocht aan de Societa Ceramica in Livorno, de scheepsnaam werd “Guya IV”.
Van Kits naar Sloep
In het jaar 1968 werd het tuig ingrijpend gewijzigd. Het oorspronkelijke kitstuig voldeed waarschijnlijk niet en daarom werd de bezaansmast verwijderd en een langere giek aangebracht. Kortom: de kits was veranderd in een sloepgetuigd zeiljacht! Zoiets zal waarschijnlijk niet dikwijls gebeurd zijn bij een ontwerp van Mason die immers een grote reputatie had op zeilgebied. Deze ombouw vond plaats bij scheepswerf Tyler in Tonbridge in Engeland, het nieuwe tuig werd in Amerika aangebracht. De nieuwe eigenaar was E. Ecclestone uit North Palm Beach in Florida, hij stuurde later onderstaande prachtige foto van zijn zeilschip naar De Vries in Aalsmeer.
Slot
Drie jaar later, in 1971, had het zeilschip opnieuw een andere eigenaar in de persoon van advocaat Willard G. Gilson uit San Francisco. Ook hij stuurt een foto mee van de vroegere “Aruna II”, deze keer is het jacht te zien terwijl het op een helling staat. Uit de brief van Gilson blijkt dat hij weinig van de bouwgeschiedenis afweet, het adres van de scheepswerf vond hij op de bronzen naamplaat in de cockpit.
Omdat hij in Amerikaanse wateren wilde varen heeft hij een originele Bijlbrief (Master Carpenter’s Certificate) nodig, kan De Vries die naar hem toe sturen? Dat gebeurt inderdaad en daarna is de verdere geschiedenis van de kits die sloep werd weer onbekend.
Omslag van het bestek van A. Mason voor de bouw van de “Aruna II”, januari 1955. In het midden zijn met de hand ingetekende logo
Zie ook de hoofdstukken Aruna II en Guya IV
