“Iduna” 1939

Gegevens
Het stalen, kitsgetuigde zeiljacht  “Iduna” was ontworpen door H.W. de Voogt voor zijn familielid Phs. van Ommeren. De lengte was 30 meter, de grootste breedte 5.70 m en de diepgang 1.80 m. Totaal aan de wind voerde de “Iduna” 220 m² zeil. De romp was gemaakt van staal, de dekken waren van moulmain teak, evenals de bovenkant van de opbouw. Alles was geklonken, maar in het bestek stond deze toevoeging: ‘in overleg zal electrisch laschwerk uitgevoerd mogen worden…’. De hulpmotor was een 6 cilinder, 102 pk Gardner diesel.

Bouwgeschiedenis
Bouwnummer 348, de “Iduna” was met haar 30 meter lengte het grootste schip dat in de geschiedenis van “De Vlijt” tot 19039 was gebouwd. De opdracht voor de bouw werd begin november 1938 door H.W. de Voogt namens de eigenaar Phs. van Ommeren gegeven. Tijdens de bouw stond in de boeken van de werf het schip als “Dahlia” vermeld. Pas kort voor de tewaterlating kwam de naam “Iduna” naar voren. Het zeilschip werd voor het grootste gedeelte geklonken. Joh. de Vries, (1899 – 1988), één van de oprichters van de werf, schreef in 1979 hierover nog het volgende: Het klinkwerk werd aangenomen door een ploeg van drie man voor een bedrag van ƒ 18  bij 1000 klinknagels van ½”  per dag.
Lonen: Klinkers: ƒ 0.60 per uur; Tegenhouders  : ƒ 0.30 per uur; Nageljongens: ƒ 0.30 per uur. Werktijden van 07.30 tot 17.30 uur.

‘s Avonds werden de nagels geteld door ze met een verfkwastje aan te stippen. De nagels die niet goed waren geklonken werden omcirkeld.

Tewaterlating

Op dinsdag 27 juni 1939 werd de “Iduna” door mej. W.R. de Voogt, dochter van de scheepsarchitect, gedoopt. In de Waterkampioen van 8 juli 1939 werd veel aandacht aan deze tewaterlating geschonken. Hier staat onder meer:

“Bij den stapelloop waren vele belangstellenden aanwezig, o.a. de ontwerper de heer H.W. de Voogt en Mej. De Voogt die de doopplechtigheid zou verrichten. Ook zag men de toekomstige bemanning van het jacht, bestaande uit vier man, kapitein, stuurman, hofmeester en dekknecht.

De heer H. de Vries heette de aanwezigen hartelijk welkom, dankte de opdrachtgevers voor het in zijn werf gestelde vertrouwen en wees met gerechtigden trots op het resultaat van het werk. Mejuffrouw Willy de Voogt hield daarna een korte toespraak en wendde zich vervolgens tot het fraaie vaartuig, dat op het punt stond aan zijn element te worden toevertrouwd. “Hiermede doop ik u “Iduna”…en de champagneflesch sloeg met een forschen slag tegen de scheepswand stuk, zoodat de schuimende inhoud wijd in het rond spatte. De laatste beletselen werden weggenomen en onberispelijk statig gleed de “Iduna” in haar element, onder luid gejuich der aanwezigen. Bouwers en ontwerpers hadden heel wat gelukwenschen te incasseeren. Gaarne voegt De Waterkampioen de zijne er aan toe!”

De “Iduna” bij de werf in Aalsmeer, zomer 1939  

Slot
Op 20 juli 1939 vond op de Westeinderplassen bij Aalsmeer de proefvaart plaats, waarna het schip later in die maand aan de eigenaar werd overgedragen. 

Joh. de Vries, in burgerkleding, aan boord tijdens de proefvaart

Na het overlijden van de heer Van Ommeren werd de “Iduna” omstreeks 1948 verkocht naar Portugal.  In 1960 kwam het schip weer terug op de werf in Aalsmeer waar het grondig werd gerenoveerd om daarna weer terug te keren naar de Middellandse Zee waar ze onder verschillende namen voer. Na 1990 raakte de “Iduna” ernstig in verval en leek ze in de haven van Antibes te wachten op de sloop.  Gelukkig kwam op dat ogenblik Johan van den Bruele als enthousiste eigenaar naar voren. Samen met een team dat even enthousiast was als hij maakte hij in Italië van het verwaarloosde wrak weer een prachtig zeilschip, aangepast aan de eisen van deze tijd. De bekroning volgde op 8 mei 2003 toen de “Iduna” in Venetië werd uitgeroepen tot “Best Restoration Project”.

Tegenwoordig is de thuishaven St. Tropez, daar maakte in 2022 Jock Kaal, een kleinzoon van Joh. de Vries, onderstaande prachtige foto: