Bouwgeschiedenis
In het ‘Urenboek 1928 – 1932’ van Scheepswerf “De Vlijt” van de broers H. & J. de Vries staat genoteerd dat in de werkweek van 2 tot 7 september 1929 Arie Wies met de bouw van het “Toerjacht Burnett” begon.
De laatste posten van dit zeiljacht zijn te vinden in de week van 28 juli tot 2 augustus 1930, toen timmerman Jan Kappelhof vier werkuren noteerde. De prijs van het teakhouten zeiljacht bedroeg volgens contract ƒ 12.400.
Het Yawl-getuigde zeiljacht was 12,50 m lang en had een breedte van 3,30 meter. Tussen de ijzeren spanten bevonden zich steeds twee ingebogen eiken spanten.
Via de oud-Nederlander F. van Rossen Hoogendijk uit New York was scheepswerf “de Vlijt” aan deze eerste Amerikaanse order uit haar jonge geschiedenis gekomen. Het ontwerp was van de Amerikaan Charles Drown Mower, (1875–1942) hij was een jachtontwerper die ook als maritiem schrijver bekend stond.
Charles D. Mower
Zo werkte hij mee aan verschillende bekende watersportbladen zoals Rudder Magazine en Motor Boating Magazine.
De Kleine Lord
Het oude werfarchief vermeldt dat de opdrachtgever een zekere Vivian Burnett uit New York was geweest. Die naam zei ons in Nederland eigenlijk niet veel, maar in Amerika was hij bekend als ‘de zoon van’. Overigens zeer tegen zijn zin. Hij was als kind de inspiratiebron geweest voor de jonge hoofdpersoon van een roman die zijn beroemde moeder, Frances Hodgson Burnett, in 1885 had geschreven. De oorspronkelijke titel is “Little Lord Fauntleroy” en het gaat over een Amerikaans jongetje dat erfgenaam blijkt te zijn van een rijke Engelse lord. Het boek werd direct een bestseller in binnen- en buitenland en in Amerika leverde het een stroom “Fauntleroy- souvenirs” op. Bovendien wilden veel Amerikaanse moeders dat hun kind er net zo als de kleine Lord zou uitzien. Het jongetje was namelijk gekleed in fluweel en zijde en hij had prachtig, krullend haar. Precies zoals Vivian Burnett, de jongste zoon van de schrijfster, er ongeveer tot zijn tiende jaar heeft uitgezien.
Vivian Burnett
Vivian bleef de rest van zijn leven, zeer tegen zijn zin, bekend als het voorbeeld van de Kleine Lord. Het is bekend dat hij op oudere leeftijd daar steeds meer last van had. Zijn hele leven bleef hij in de schaduw van die schattige ‘kleine lord’ staan.
Na zijn studie in Harvard werd hij verslaggever en columnist, onder andere bij de Washington Times. Toen zijn moeder in 1924 overleed beheerde hij haar aanzienlijke erfenis en schreef hij ook een boek over haar leven. Hij had een groot muzikaal talent, dirigeerde en schreef zelf ook muziekstukken.
Vivian Burnett was van kind af aan een sportief mens en een enthousiaste watersporter. Hij was later gedurende veel jaren een trouw lid van de Manhasset Bay Yacht Club en woonde in Plandome, bij New York.
Kort voor de grote Depressie van 1929 bestelde hij nog een zeiljacht, de teakhouten yawl, bij scheepswerf “De Vlijt” in Aalsmeer. En ondanks de moeilijke jaren dertig bleef hij de zeilsport trouw. Burnett gaf het zeiljacht de naam “Delight III”.
Hoewel hij zeer welgesteld was, stond hij niet bekend als een verspiller. Zo gaf hij ontwerper Charles D. Mower de opdracht dat het zeilschip een maximale lengte van 37 voet en 11 inch mocht hebben, zodat het net buiten een hoger belastingtarief zou vallen! De yawl had drie zeilen en was voorzien van een inbouwde hulpmotor.
Foto’s
Zowel bij de nakomelingen van Burnett in Amerika als bij de werf in Aalsmeer zijn tamelijk veel foto’s van dit zeiljacht bewaard. Een foto die tijdens de bouw was gemaakt, werd jarenlang door H.C.A. van Kampen in zijn standaardwerk “De Zeilsport” gebruikt als illustratie bij het onderdeel ‘Bouw met stalen spanten en wrangen’. Van Kampen kwam in die periode regelmatig op “De Vlijt” omdat daar verschillende zeiljachten volgens zijn ontwerp werden gebouwd.
In december 2007 ontvingen we een unieke foto van de kleindochter van Vivian Burnett, mevrouw Penny Deupree uit Dallas. Deze opname toont het zeiljacht in aanbouw, de romp is al helemaal beplankt en in de cockpit bovenop het schip zit de opdrachtgever. De titel van deze foto is ‘Vivian Burnett Supervising’. Hij is dus in 1929 of 1930 persoonlijk op de werf in Aalsmeer geweest om te kijken hoe zijn schip gebouwd werd.
Manhasset Bay
Op zondagmiddag 25 juli 1937 verliet Vivian met de ‘Delight III’ de haven van de jachtclub om met zijn vrouw en dochter Dorinda, samen met een zevental goede vrienden een tochtje te maken. Opeens zagen ze bij de boei van Kings Point aan de monding van de Manhasset Bay een andere boot omslaan waardoor de opvarenden overboord sloegen. Vivian gaf de helmstok direct over aan een van zijn vrienden en begon met de slinger de motor, die maar moeizaam op gang kwam, aan te zwengelen. Als eersten kwamen ze bij de twee echtparen aan die in het water lagen en terwijl Vivian de ‘Delight’ in de wind hield, konden zijn metgezellen de mensen uit het water halen.
Onmiddellijk daarna zette hij koers naar de haven, maar ineens viel Vivian Burnett voorover. Hij bleek getroffen door een fatale hartaanval en overleed, 61 jaar oud, in de cockpit van zijn zeiljacht.
Eigenlijk was het tragisch dat de New York Times de volgende dag zijn overlijdensbericht toch weer aankondigde met: “De oorspronkelijke ‘Fauntleroy’ overlijdt in zijn boot”.
Pas verder in het bericht werd de naam Vivian Burnett genoemd.
Verschillende eigenaars
In 1938 verkocht Vivian’s weduwe het zeiljacht en daarna volgden nog vele anderen. Ook de scheepsnaam werd verschillende keren gewijzigd. Het zeiljacht heeft jarenlang met de Nederlandse naam “Zeevlam” aan de westkust van de Verenigde Staten gezeild. Omstreeks 2000 lag het jacht in Austin, Texas, daar werd ze door de tegenwoordige eigenaar gekocht en op een truck naar Dallas in Texas vervoerd. Will Leeper, de naam van de huidige eigenaar, veranderde de naam in “Heart’s Delight” en gedurende de volgende twee jaar werd de yawl in een loods ondergebracht en zeer uitgebreid door hem onder handen genomen. Aan boord bevond zich nog een antiek exemplaar van “Little Lord Fauntleroy”.
Ontmoeting in Dallas
In september 2008 vond er in de jachthaven van de Dallas Corinthian Yacht Club aan het Lewisville Lake bij Dallas een merkwaardige ontmoeting plaats tussen een kleindochter van Vivian Burnett en een zoon van scheepsbouwer H.S. de Vries uit Aalsmeer. Vlaggetjes werden uitgewisseld, het zeiljacht werd bewonderd en een verslaggeefster van de Dallas Morning News noteerde en fotografeerde. Will Leeper had deze gedenkwaardige reünie hier in het noorden van Texas op een prachtige wijze georganiseerd. Hij is geïnteresseerd in de geschiedenis van zijn jacht, maar vooral ook in de geschiedenissen van de mensen die bij de bouw betrokken waren.
“Het gaat niet om het geld, een ook niet om de vele tijd die ik aan het schip besteed”, zei Leeper. “Het is een soort verantwoordelijkheidgevoel ten opzichte van de geschiedenis van de “Delight”.
“Dit schip heeft verhalen te vertellen.”
September 2008, Dallas. Links Huib de Vries, rechts Will Leeper.
Heart’s Delight, ex-Delight III, gaat opnieuw te water, 2007