Sport Fisherman Bij sportvissen denken we in Nederland toch meestal aan een hengel en een leefnetje. Zeker in de jaren ’50 van de vorige eeuw. Maar in Florida visten de liefhebbers toen al met snelle boten, vooral geschikt om tonijn te vangen en voorzien van vaste hengels en een ‘flying bridge’. 
De Vries kreeg via Feadship in 1951 de opdracht om twee van dit soort boten te bouwen, ze werden aangeduid als “Sport Fisherman”.
De eerste, “Linda Anne” werd van staal gebouwd en de tweede, “Jo-Ed” was van mahoniehout. Van beide boten was de lengte ongeveer 13,40 meter (ca 44 ft.). 
Jo-Ed
Het ontwerp was van H.W. de Voogt in samenwerking met de Amerikaanse ontwerper G.S. Tremaine. Beide boten hadden elk twee Chrysler M 48 benzine motoren die elk 165 pk leverden.
Bouwgeschiedenis In februari en maart 1952 werd in Aalsmeer met de bouw begonnen, en al in augustus 1952 volgde de proefvaart van de “Linda Anne” op de Westeinderplas waar de sport Fisherman met een snelheid van 40 km per uur over het water scheerde. De houten “Jo-Ed” volgde in oktober van dat jaar en haalde zelfs een snelheid van 52 km per uur! De bouw van dit schip was tamelijk gecompliceerd. De kielbalk en de steven waren van 3¼ “ eikenhout gemaakt, ook de spanten waren van dit hout. De romp was van mahoniehout, het kielvlak dubbel diagonaal met een katoenen tussenlaag. De zijkanten waren enkelplankig ¾” mahonie. De spiegel was van dubbel mahonie met een eikenhouten frame, alle nagels, bouten en schroeven waren van koper.
Verscheping Eind september 1952 vertrok de “Linda Anne” met het s.s. ‘Blommersdijk’ van de Holland Amerika Lijn naar Philadelphia. Henk en Cees de Vries, zoons van de twee oprichters van Scheepswerf “De Vlijt” waren juist in New York toen ze de ‘Blommersdijk’ met de “Linda Anne” aan dek naar Philadelphia zagen vertrekken. Daarna voer de Sport Fisherman door naar Florida. Omdat er schade was ontstaan, reisde Henk de Vries later de boot achterna en bleef daar tot begin 1953. In de ‘New York Times’ van 23 november 1952 verscheen een foto van Morris Rosenfeld met een korte beschrijving van de “Linda Anne’. 
Omstreeks diezelfde tijd arriveerde ook de houten “Jo-Ed” in Amerika. Op een werf in Philadelphia inspecteerde de scheepsontwerper, G.S. Tremaine de Sport-Fisherman. Henk en Cees de Vries waren daar ook bij aanwezig. Net zo als eerder constateerden ze dat het ophijsen aan boord van een zeeschip met behulp van staaldraden tamelijk veel onnodige schade veroorzaakte. Maar Glenville Tremaine was verder erg te spreken over het in Aalsmeer gemaakte schip. Hij schreef onder meer het volgende in zijn rapport: “Het vakmanschap is in het algemeen zeer goed en de afwerking is prachtig. De kwaliteit is veel beter dan van de gemiddelde Amerikaanse werf”.
Slot Na 1953 is er van deze twee kleine schepen van het type Sport Fisherman bij de scheepswerf in Aalsmeer niets meer bekend gebleven. Waarschijnlijk hebben ze jarenlang ergens voor de kusten van Florida rondgevaren en, wie weet, varen en vissen ze daar nog steeds… 