“Sultana”, ex-“Din-Dina” – 1969

Din-Dina

Voor dit stalen, 25.80 meter lange motorjacht werd op 4 maart 1968 het contract gesloten tussen de Italiaanse opdrachtgever en De Vries. Het ontwerp was bij uitzondering niet van De Voogt, maar van één van de werfdirecteuren C.J.W. (Johan) de Vries (1938-2002). De ‘Din-Dina’ en haar zusterschip ‘Monara’ werden ongeveer tegelijkertijd gebouwd.

De bouw verliep voorspoedig want na de kiellegging in augustus 1968 volgde op 30 juni 1969 de tewaterlating. Het jacht werd wel ingezegend maar niet gedoopt.
Dat zou pas meer dan veertig jaren later gebeuren.

Zomer 1968, bouwnummer 598 “Din-Dina” op stapel

Proefvaart

Tijdens stormachtige julidagen begon de ‘Din-Dina’ haar proefvaarten op de Noordzee. Fotograaf Cees van der Meulen voelde zich in zijn element en schoot er prachtige plaatjes van, maar op de werf was men er niet zo gelukkig mee. 

Proefvaart van de ‘Din-Dina’, juli 1969, fotograaf Cees van der Meulen genoot…

Klanten van een mooi motorjacht zagen liever een kalme en blauwe tropenzee! Het schip hield zich echter voortreffelijk en enkele dagen later werd de reis naar de thuishaven Monaco begonnen. Na 1975 wisselde de ‘Din-Dina’ diverse keren van eigenaar en van naam, omstreeks 1999 heette ze ‘Peer Gynt’ en lag het motorjacht wat verloren op de wal in een Italiaanse haven.

Tweede leven

Behoorlijk onttakeld lag het jacht daar jarenlang, totdat in 2007 Kees van den Hoek het schip ontdekte en een soort toekomstdroom kreeg om er weer een prachtig schip van te maken! Eigenlijk werkte bijna niets meer behalve de twee oude Gardner diesels, elk van 230 pk. Van den Hoek vond een nieuwe eigenaar die het schip de naam “Sultana” gaf en daarna werd besloten het jacht (of wat daar nog van over was) naar Nederland te varen. In Aalsmeer bleek in het werfarchief alle technische gegevens aanwezig te zijn en Kees bestudeerde die aandachtig.

Kees van den Hoek in het archief van Koninklijke De Vries Scheepsbouw in Aalsmeer

Al snel werd duidelijk dat de beste plek voor de ‘refit’  Kon. De Vries Scheepsbouw in Makkum zou zijn. En langzaam maar zeker ontstond er een nieuw beeld van de oorspronkelijke “Din-Dina”: zó zou het jacht er in de toekomst uit gaan zien.

Maar eerst moest het jacht nog naar Nederland worden gevaren, de voorbereidingen en de reis zelf laten zich lezen als een avonturenboek. Eindelijk arriveerde de 40 jaar oude ‘Din-Dina’ in 2009 weer in Nederland om daarna in Makkum bij de werf van De Vries af te meren.

Refit of rebirth?

Waarschijnlijk is de laatste term de beste omschrijving van wat er de komende periode op die scheepswerf met de ‘Sultana’ gebeurde. Ook daarover is een boek te schrijven, maar uiteindelijk breekt de dag van de tewaterlating aan. Het is 25  februari 2012, een koude maar heldere winterse dag.

Februari 2012, enkele minuten voor de tewaterlating in Makkum

Huib de Vries krijgt de eer om het jacht te dopen, dat mag, want dat is immers niet gebeurd in 1969! Daarna belandt de ‘Sultana’ in haar element, de zon schijnt, het water spiegelt: het is een feest om het jacht nu te zien glimmen.
Korte tijd later vaart  ze tijdens een proefvaart over de Vecht en opnieuw is het prachtig om het schip in die merkwaardige omgeving te zien. Maar daarna roept de Middellandse Zee weer en vertrekt de ‘Sultana’  voor haar tweede, nieuwe leven vanuit Nederland.

“Sultana”  op de Vecht