Topjaren
De IJselmeerkruiser (met één s) naar het ontwerp van H.W. de Voogt werd in juni 1932 door De Vries opgeleverd. De houten, op knikspant gebouwde zeiljachten met een lengte tussen de 7 en 8 meter, werden een groot succes. Alleen al in de maand april 1933 werden er bijvoorbeeld acht IJselmeerkruisers afgeleverd. In totaal zijn er in dat jaar bijna 30 gebouwd. Later ontstonden een paar grotere varianten op het orspronkelijke 6.80 meter lange model met 16 m² 

Voorjaar 1933, bouw van een knikspant IJselmeerkruiser. Duidelijk zijn de twee gegalvaniseerd ijzeren spanten te zien die tot boven in de kajuit werden doorgetrokken om de mastkoker te verstevigen

HISWA 1933
De IJselmeerkruiser “Hetty” trok in maart 1933 op de eerste Hiswa-toonstelling in Amsterdam veel aandacht.

Twee IJselmeerkruisers op de Mooie Nel bij Haarlem, omstreeks 1935. Rechts de “Hetty”, foto: Waterkampioen

In een Waterkampioen uit die dagen werd hierover het volgende geschreven: “Daar zijn ten eerste de kleine IJselmeerkruisers, die, ook al door een doeltreffende reclame van de werf “De Vlijt” H. & J. de Vries, te Aalsmeer, reeds een zekere vermaardheid genieten. Zij zijn van mahoniehout in sharpievorm gebouwd, naar een ontwerp van H. W. de Voogt. Zij voeren een handig torentuigje van 16 M², met een vaste achterstag en hebben een aardig kajuitje, met twee slaapplaatsen. De afmetingen zijn: lengte 6.90 m., breed 2 m. en diepgang 0.90 m. Van dit type zullen meer dan 20 exemplaren deze zomer onze binnenwateren stofferen! Zij zijn of zullen worden afgeleverd aan bestellers uit Amsterdam, Den Haag, Rotterdam, Haarlem en andere plaatsen. Zelfs ging er een naar Apeldoorn.”

Hiswa folder uit 1934 ‘vele tevredenheidsbetuigingen hier ter inzage…’

Standaard offerte uit 1933
16 M² IJselmeerkruiser.  Firma H. & J. de Vries, scheepswerf “De Vlijt”, Aalsmeer. Ontwerp H.W. de Voogt, Haarlem.
lengte 6,90 m., breedte 2,10 m., diepgang 0,90 m. Knikspant, geheel van mahoniehout met eiken constructiedelen, dekjes vurenhout met zeildoek overtrokken in prima uitvoering en afwerking, met prima zeilen en tuigage en de navolgende inventaris:

1 vaarboom, 1 haak, 2 stootkussens, puts met touw, stokdweil, 4 landvasten, zeilhuik en fokkezak, op de kajuitbanken eenvoudig gestoffeerde kussens. In de kajuit 2 slaapplaatsen voor volwassenen.
Prijs Fl. 1265,-. Prijs in teakhout Fl. 70,- hoger. Als open boot zonder kajuit, geen kussens, verder als boven: prijs Fl. 1000,-.

“Wipstaart”
In de winter van 1932-1933 bestelde de heer P. ’t Hooft een mahoniehouten IJselmeerkruiser volgens bovenstaande offerte. Er kwamen wat extra’s bij zoals een onderwater pompcloset en elektrische verlichting in de kajuit. De extra benzinetrechter kostte ƒ 0, 85 en voor 20 liter benzine werd ƒ 2,40 betaald. Begin mei 1933 werd de boot die de naam “Wipstaart” kreeg, afgeleverd voor de prijs van             ƒ 1494,50. De naam “Wipstaart” had een speciale betekenis omdat aan de achtersteven de buitenboordmotor (Johnson) was bevestigd. Als de familie ’t Hooft ging zeilen, werd eerst de motor uit het water gewipt.

De “Wipstaart” onder zeil, v.l.n.r. mevrouw ’t Hooft, de dochter met vriendinnetje en aan de helmstok de heer P. ’t Hooft, ongeveer 1934

“Testrapport”
Na de zomer van 1933 vroegen De Voogt en De Vries aan de eigenaars van de nieuwe IJselmeerkruisers of ze hun ervaringen eens op papier wilden zetten. Van de heer P. ’t Hooft is het antwoord bewaard gebleven. Hij noteert de voordelen van zijn “Wipstaart”, maar heeft ook enkele kritische opmerkingen. Is de IJselmeerkruiser eigenlijk niet te licht van bouw voor het grote water, zo vraagt hij zich af. Ook de verstaging moet naar zijn mening wat steviger. “Verder acht ik het tonronde gangboord, hoe geschikt ook om een mooie lijn van het jachtje te krijgen, wel een bezwaar. Onlangs gleed ik te water zonder dat iets mij houden kon.” Zijn kritisch overzicht besluit hij toch positief, “wij zijn buitengewoon met ons scheepje ingenomen”.

IJselmeerkruiser, tekening 804-2 H.W. de Voogt  Ronde dekjes…

Slot
De winter van 1933 op 1934 bracht de “Wipstaart” door in de winterstalling op “De Vlijt”. Winterberging was een belangrijke bron van inkomsten voor de scheepsbouwers. Dat jaar stonden er bijvoorbeeld 65 boten in de loodsen, waarvan zestien IJselmeerkruisers! Wat er later met de “Wipstaart” is gebeurd is onbekend.